Ашуды емдеу жолдары

Ашу – ыза, кейіс, реніш, араздық түрінде көрініс беретін адам мінезі мен көңіл-күйінің жағдайы. Өзіне әсер еткен қолайсыз нәрселерге жауап ретінде ашулы, ызалы, кекті, қаһарлы түрде көрінеді. Ашулану – адамның көркем мінез құлқын құртып, денсаулығына зиян келтіреді. Ашудың, денедегі ең үлкен зияны жүрек пен бүйректерге келеді. Өйткені ашу денедегі қан айналым жүйесінің ауытқуына апарады. Қан тамырларының тарылуына себеп болады және қанның еркін айналуына мүмкіндік бермейді. Сол себепті жүрегі ауру адамдарға ашуланбауға кеңес беріледі. Сондай-ақ адам ашуланған кезде қанның құрамындағы қант мөлшері артады. Адамның санасын игере алмауының себебі де қан айналымының нашарлауынан болады. Сүйікті пайғамбарымыз (с.ғ.с.): «Нағыз күшті, балуан, қаһарман - бәрін жеңген адам емес. Ашуланған кезде нәпсіне ие болып, ашуын жеңе білген адам нағыз балуан», – деген.

Ия, адам ашуланған кезінде шайтанның қолындағы ойыншыққа, оның тұтқынына айналады. Шайтан оны оп-оңай күнә істеуге итермелейді. Бір кісі пайғамбарымызға (с.ғ.с.) келіп: «Уа, Расулалла! Маған бір насихат айтыңызшы, соны ұстану арқылы құтылайын», - деді. Сонда пайғамбарымыз (с.ғ.с.): «Ашуланба!» - деп бұйырады. Біраз уақыттан кейін әлгі адам тағы да насихат сұрайды. Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) тағы да: «Ашуланба!» – дейді. Бұл адам қанша рет насихат беруін сұраса да, әр сұрағанында пайғамбарымыз (с.ғ.с.) оған: «Ашуланба!» – деп айтады.

Иса (ғ.с.) яһудилердің қасынан өтіп бара жатқанында яһудилер оған жаман сөздер айтады. Иса (ғ.с.) оларға жылы сөздермен жауап қайтарады. Қасындағылар: «Яһудилер саған жамандық жасап жатыр, ал сен болсаң жақсы сөздер айтудасың», – дегенде, Иса (ғ.с.): «Әр адам өзінің бойындағы барын береді», – деген екен.

Ашудың емдеу жолдарын қарастырмас бұрын оған апаратын себептерді айтып кеткен жөн болар.

БІРІНШІ СЕБЕП: ТӘКӘППАРЛЫҚ.

Адам бойында тәкәппарлық әр түрлі жағдайларда белең алады. Алла Тағала мұндай қылыққа қатаң түрде тыйым салған: «Жер бетінде алшаң басып жүрме, расында сен жерді тесе де алмайсың, биік таулармен де теңесе алмайсың»[1].

Басқа бір аятта: «Шындығында Ол (Алла) тәкаппарларды ұнатпайды»,[2] – делінеді

Тәкәппарлықтың түрлеріне келер болсақ, бір адамдар өзінің пікірімен ойымен тәкәппарланады. Өзінің пікірін ғана дұрыс санап, ұсыну арқылы басқа адамдардың пікірлерін негізсіз қылып тастайды. Бұл өз кезегінде басқа адамдардың оған деген наразылығын, ашуын тудырады. Енді бір адамдар өзінің шыққан тегімен тәкәппарланады. Тағы бір адамдар өзінің байлығымен киген киімі, мінген көлігімен массаттанып тәкәппарланады. Демек, тәкәппарлық – ашудың тууына апаратын негізгі себептердің бірі.

ЕКІНШІ СЕБЕП: СӨЗ ТАЛАСТЫРУ.

Кейбір адамдар бір затты дәлелдеу мақсатында сөз таластырады. Егер қарсылас жақ істің ақиқатына жетуді діттесе – онда бұл іс құптарлық іс егер ақиқат мақсат болмаса, сөз таластыруды тоқтату қажет.

Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) хадисінде: «Кімде-кім ілім алғанда, ғалымдармен бәсекелесу үшін, білімсіздермен сөз таластыру үшін, адамдардың жүздерін өзіне қарату үшін жасайтын болса, Алла оны тозаққа кіргізеді»[3], – деген.

Басқа бір хадисте: «Өзінікі дұрыс болса да сөз таластыруын тоқтатса, жәннат ішінде орын алуына кепіл боламын, әзілдепболсын өтірік айтпаса оған жәннаттың ортасынан орын алуына кепілмін, ал егер кімнің мінезі дұрысталса жәннаттыңтөрінен орын алуына кепіл боламын»[4], – деген.

Адаммен орынсыз сөз таластыру адамның ашулануына апаратын жайттардан.

ҮШІНШІ СЕБЕП: ОРЫНСЫЗ ӘЗІЛДЕУ

Ғұлама әл-Фараби: «Сөз тапқырлық – жақсы адамшылық қасиет және мұның өзі әзілді орнымен пайдаланғанда болатын нәрсе» деу арқылы орнымен айтылған әзілдің кісі бойындағы ізгі қасиеттердің біріне жататындығын меңзейді. Әзіл өз мөлшерінде, яғни, тамаққа қосылған тұз көлеміндей болғанда ғана әңгіменің дәмін келтірмек. Артық айтылған жағдайда, тұзы көп тамақ секілді жарамсыз болып қалуы мүмкін. Бірде Пайғамбар (с.ғ.с.) жолдасының аяқ киімін тығып қойған адамды көреді. Ал, ол кісі аяқ киімді іздеп, әбігерге түседі. Сонда Алла Елшісі (с.ғ.с.): «Кім мұсылманның үрейін ұшырса, Қияметте Алла оныңүрейін ұшырады», «Мұсылманның мұсылманды қорқытуына тыйым салынған»[5], – деген. Бұдан алар тұжырым исламда орынсыз әзілдеу оның шеңберін біле алмау ашу, ызаның тұтануына апаруы мүмкін.

ТӨРТІНШІ СЕБЕП: ТІЛДІК ЛАСТЫҒЫ

Алла Тағаланың адам баласына берген ерекше нығметтерінің бірі – тіл. Тіл арқылы адам иманға келіп, кәлимә шәһәдәт айтып, мұсылман болса сол тіл арқылы оның ластығы себепті күнәға батады. Пайғамбарымыз (с.ғ.с.)  мүбарак хадисінде: «Кімде-кім Аллаға және ақырет күніне иман келтірген болса, онда қайырлы сөз айтсын яки үндемесін»,[6] – деген.

Сол себепті біреудің ашуына тимес үшін әр мұсылманға екі елі ауызға төрт елі қақпақ қойған абзал.

Алла ауруды жаратып қана қоймай оның емін де жаратқан. Ашуды емдеу жолдарына келер болсақ:

БІРІНШІ: ШАЙТАНҒА ИСТИҒАЗА[7] АЙТУ.

Алла Тағала Құран Кәрімде: «Ал, енді сені шайтаннан бір түлен түртсе, сонда Аллаға сиын. Өйткені, Ол әр нәрсенітолық естуші, білуші»[8].

Шайтан – адамның ең үлкен жауы. Соңы үлкен өкінішке апаратын ауыр күнәларға итермелеуге қауқарлы. Сондықтан да адам өмір бойы өзінің ең зұлым жауы шайтанмен күресіп өтеді.

Сүлейман ибн Сардтан келген хадисте: Пайғамбарымызбен (с.ғ.с.) отыр едім екі адам бірін-бірі балағаттай бастады. сол кезде бірінің беті қызарып, мойын тамырлары ісініп кетті. Пайғамбарымыз (с..ғ.с.) айтты: «Мен бір сөз білем егер соны айтса, ашуытарқар еді ол сөз «Ағузу билләһи минашшайтанир раджим»[9].

ЕКІНШІ: ОРЫН АУЫСТЫРУ.

Пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) Әбу Зардан (р.а.) келген хадисінде былай дейді: «Егер сендердің бірің ашулансаңдар – тік тұрса,отырсын, егер ашу кетпесе жантайсын»[10].

Адамның денесінің қозғалуы, иілуі ашудың тез тарқауына жол ашады. Ашуланған кезде отырып тұру – құптарлық әрекет.

ҮШІНШІ: СӨЗ ТАЛАСТЫРУДЫ ТОҚТАТУ НЕМЕСЕ ҮНДЕМЕУ.

Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) мүбарак хадисінде: «Егер сендердің бірің ашулансаңдар үндемесін»[11].

Кез келген адам басқа адам тарапынан сөз арқылы әртүрлі жолдармен шабуыл жасалса, адам нәпсісі оған дәл солай немесе одан да асырып қайтарғанды қалап тұрады. Бірақ бұл мәселені шешудің жолы емес. Өйткені, сөз таластыру әрдайым екі жаққа да сәтсіз аяқталады.

ТӨРТІНШІ: ДӘРЕТ АЛУ НЕМЕСЕ ЖУЫНУ.

Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) мүбарак хадисінде айтты: «Шын мәнінде ашу ол шайтаннан, ал шайтан болса, оттан жаратылған, отты су өшіреді. Егер сіздердің біреулерің ашуланса дәрет алсын»[12].

Ашуланған кезде адамның жүрек қағысы жиілеп, дене қызуы көтеріледі. Бұл процесті тежеу үшін тез арада дәрет алып немесе жуынған абзал.

БЕСІНШІ: АШУЫН ҰСТАЙ БІЛГЕН АДАМҒА АЛЛАНЫҢ БЕРЕТІН СЫЙЫН ЕСКЕ АЛУ.

Ашуын еркіне бағындырып ұстай білген адам үшін Алла Тағаланың берер сыйы мол:

1) Алланың махаббаты нәсіп болады. Алла Тағала Құран Кәрімде: «Олар – кеңшілікте, таршылықта Алла жолында мал сарп қылғандар. Сондай-ақ, олар ашуларын жеңушілер, адамдарды кешірім етушілер. Алла (Т.) жақсылық істеушілерді сүйеді»[13].

Құран аятындағы жақсылық істеушілер яғни ихсан амал жасағандар діндегі ең жоғарғы дәреже - Жәннатқа кіруіне себеп болады. Пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) Әбу Дәрдадан (р.а.) келген хадисінде: Ашуланба саған жәннат нәсіп болады»,[14] – деді.

2) Алланың ашуынан құтылады. Пайғамбарымыздан (с.ғ.с.) бір сахаба мені Алланың ашуына апармайтын нәрсе не дегенде: «Ашуланба», – деп жауап берген. Ашу үстінде адам баласы Алладан өзгеден панасы жоқ адамдарға зұлымдық жасап қоюы мүмкін. Содан алыс болғаны абзал.

3) Иманы күшейеді. Атақты хадистердің бірінде: «Кімде-кім Алланың ризалығы үшін ашуын тыятын болса, оның ішін иманментолтырады», – деген хадис бар.

АЛТЫНШЫ: АЛЛАНЫ КӨП ЕСКЕ АЛУ.

Алла Тағала Құран Кәрімде: «Сондай иман келтіргендер, Алланы еске алу арқылы көңілдері жай тапқандар. Естеріңдеболсын, Алланы еске алумен жүректер орнығады»[15].

Яғни, адам баласы Алладан кешірім сұрап, еске алу, кешірім сұрау арқылы жүрегі тынышталып, ашуы тарқайды.

ЖЕТІНШІ: ПАЙҒАМБАР (С.Ғ.С.) ӨСИЕТІН ОРЫНДАҒАН МҰСЫЛМАНДАРДАН БОЛАДЫ.

Әбу Һурайрадан (р.а.) жеткен хадисте пайғамбарымызға (с.ғ.с.) бір адам келіп, маған өсиет айтыныңызшы деп өтініш қылды. Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) бірнеше мәрте: «Ашуланба, ашуланба», – деп жауап берді. Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) ашуланба деген өсиетінің астарында сабырлық, парасаттылық, ашуды ұстай білу, көркем мінез және басқа да ізгі сипаттар жасырынып тұрғандай.

СЕГІЗІНШІ: АШУЛАНУДЫҢ ЗАРДАБЫНА МӘН БЕРУ

Ашуланудың соңында тудыратын қатты өкіну сезімін, кек қайтарудың жамандығын және оңайлықпен кетпейтін ауыр нәтижелер келтіретіндігін ойлау. Яғни, ашуланған нәрсенің бір қиындық екендігін қабыл етсек, сабыр ету керек, мұның қиындығын арттырып басқа қиындықтарға жол ашпау керек. Қол қанға былғануы мүмкін, түрмеге түсуі мүмкін, отбасы тарап кетуі мүмкін немесе т.б. үлкен зияндарға ұшырауы мүмкін. Бір қиындыққа сабыр етпеу арқылы дүние мен ақыреті бұзылуы мүмкін.

Жоғарыдағы насихаттар мен нұсқауларға сүйене отырып, ашуымызды ақылымызға жеңдіре білсеқ, нағыз мұсылмандық көркем мінезді паш еткен боламыз. Алла біздерді сабырлылардан қыла гөр!

Хамзат Қажымұратұлы

Дереккөз: muslim.kz