НӘПСІ
Бірде бұ жалғаннан баз кешкен бір данадан сұрапты:
- жаһаннан жырақтап, жалғыз өмір сүру жалықтырмады ма, сізді?
- ...жоға, шаруам шаш етектен: қос қыран мен сұңқарларымды қомдаймын, қос қоянымды тыныштандырам, жыланымды жаттықтырам, есегіме ес кіргізіп, арыстанымның аптығын басудан босамаймын,- депті.
- тәптіштеп айтқан тіршілік иелерінің бірін де көріп тұрғам жоқ, жаныңыздан. Қайда олар?
- олардың бәрі біздің ішкі болмысымызда,- дейді данагөй.
Қос қыраным жақсы мен жаманды қатар көреді, сол екеуін шатастырмай, дұрысын дәп тануға үйретем. Қыран дегенім- қос жанарым-көздерім.
Екі сұңқарым тұяғымен тиген жерін жаралайды, оларды маңайын майып қылмай, өзгелерге көмектесуге көндірем.
Екі сұңқарым- екі қолым.
Қос қояным секектеп, бір тынбайды. Тығылады, қорқады, соларды тыныштандырып, қиындықтан қорықпауға, қашпауға баулимын. Олар - екі аяғым.
Ең қиыны- жыланым. Торға тығып қойсам да, жалт етсем, уын шашып, өзгені шағып алуға дап-дайын тұрады. Сондықтан оны бес уақыт бақылауда ұстаймын. Ол-тілім.
Есектің мәңгі мойны жұмысқа жар бермейтін жалқау, шаршау, қырсық екенін білесің. Ол-тәнім.
Соңғысы, арыстанымды тұқыртпасам, әлемге әмірін жүргізіп, патшалық құрып, баршаны басқарғысы келеді. Ол -НӘПСІМ...
Көріп тұрғаныңдай, "менің жалғыз қап, жалығатын сынық сәтім жоқ, жарқыным" деген екен...
Аңыздан аударған
